De Medium Tour-finale op Indoor Wierden is vrijdagavond gewonnen door Willem Greve en de zevenjarige toekomstbelofte Formidable (v. Carambole). Het had niet veel gescheeld of Willem Greve was de ring niet eens ingereden. “Er waren in dit 1.40m negentien foutlozen. Met zoveel nullers heb ik nog gedacht om geen barrage te rijden. Maar anderzijds: als ik een strakke rit rijd heeft mijn merrie daar niets van te lijden.”
En strak was die barrageronde. Waar iedereen zichtbaar om een snelle tijd streed, koerste Greve in beelschone stijl naar de snelste tijd van 36.74 seconden. Eric ten Cate kwam daar met 37.14 het dichtst in de buurt en werd tweede in deze Roelofsen Horsetrucks Prijs op Bleu Sky (v. Mr. Blue), voor Marwin van den Nieuwenhuijzen op Eton (v. Clinton) en Bas van der Aa op Davinci (v. Arpeggio).
“Als je maar op een goed paard zit he?”, complimenteert Greve de merrie waarmee hij op het WK jonge springpaarden in 2015 brons won en in 2016 vierde werd. “Het is een modern springpaard. Heel lichtvoetig. Net een volbloed. Nu de parcoursen hoger worden, wordt het alleen maar makkelijker. Echt een compleet Grand Prix-paard voor de toekomst. Heel intelligent en met heel veel overzicht. Die fluit volgend jaar als ze acht is over de dikste proeven.”
Veel concoursen loopt Formidable, die in mede-eigendom is van Teus van den Brink, niet. “Ze liep van de zomer op Outdoor Gelderland al met de ogen dicht naar de tweede plek in de 1.40m finale. Wat moet die nog op concours? Gewoon fit houden. Ze moet ouder en sterker worden en schik houden aan het spelletje. Die neem je niet vaker dan eens in de maand of twee maanden mee op concours”, legt Willem Greve uit.
“Natuurlijk is dat per paard verschillend en moeten andere paarden juist weer vaker lopen, maar deze hoeft dat niet. Ja, het is wel heel verleidelijk om zo’n goeie elke week mee te nemen. Ik houd van de sport, maar je moet aan het welzijn van je paard denken. Wat is het beste voor je merrie? Het beetje verstand dat je hebt probeer je te gebruiken. Een rondje Z rijden op een landelijk concours voegt bij haar niks toe. We hebben ons vizier op volgend jaar als ze acht jaar is. Je moet rustig blijven bij zo’n aparte. Die gaat straks de dikste Grote Prijzen lopen. Met mij of met een ander, want ook deze zal een keer vertrekken. Teus en ik moeten van de handel leven, maar wanneer is het goede moment?”
Indoor Wierden staat nog elk jaar in de wedstrijdkalender van Greve en hij sponsort ook een rubriek. “Ik kom hier al van kinds afaan. Zo’n concours wil ik graag ondersteunen. Vroeger stonden we in de rij om hier naar toe te gaan en zo’n vijf tot acht jaar geleden was er altijd een wachtlijst, maar het aantal deelnemers dit jaar valt wat tegen. Er zijn ook zoveel concurrerende concoursen met betere faciliteiten. Je wordt al snel als evenement links en rechts voorbijgestreefd als je niet meegaat. Feit is dat het een moeilijke hal is. Daar kan niet iedereen mee overweg. Ik zie het juist als een heel leerzame bak in het opleidingsproces van mijn paarden. Heb ik ze dressuurmatig wel echt goed voor elkaar? De hindernissen volgen elkaar snel op. En dan die donkere hoeken en aparte hindernissen die je niet overal ziet. We hebben het er onderling wel over hoe we Wierden weer aantrekkelijk kunnen maken voor de ruiters. Moet je kijken hoeveel publiek er vandaag en morgen wel niet is…”
Auteur: Wendy Scholten